Bir gül biter içimde/ Gecenin tam üçünde / Gecenin tam üçünde...

Bir zamandı, kuşlu bir şiirle başladık. Ben, ilk gençliği tüketmek üzere olduğum bir akşamüstü, tellerdeki kuşları ürkütecek kadar hızla çarpan bir kalbi, göğüs kafesimde zaptetmeye çabalarken, buldum sakası olduğum suyu. Yundum. İçtim. Sarhoşu oldum.

Bir zamandı, her gece eski bir rüyayla uyudum, her sabah yeni bir masalla uyandım. Mavi kurdeleleri düşmüş o kutunun içinde, ben ve baban oğlum, yürüdük, koştuk, ağladık, güldük..

Çekingen fotoğraflar biriktirdik; hasret dolu mektuplar, kağıttan gemiler, akşam sefası tohumları..

Çok yollar aştık, sonunda kavuştuk sandık. Fakat yavrucuğum, şimdi duyumsuyorum ki, bizim hakiki vuslatımız senmişsin..

Hoşgeldin göz nuru, gönül aydınlığı, safalar getirdin..