gitmek üzerine

"gitmeyi başaranlar inandırıcı insanlardır benim gözümde.insan bir kez gidebilmeyi başardıysa söylediklerini de başarabilme gücüne erişmiş demektir.gidebilmek hayatın bütün tehditkar ve şımarık yüzüne kafa tutabilmektir bir bakıma.gidebilmek hiç bir şeyi umursamadan,kendi masalında anlatılan yolları adımlayabilmektir." T.Tufan

ınto the wild belki de en çok iki boyutluluğuyla etkiledi beni diye düşünüyorum.hayale yatkın gerçekliğiyle..Christopher McCandless, bankadaki tüm birikimini bir hayır kurumuna bağışlayıp yola koyulduğunda,eğitim hayatının henüz bittiği o yıllara kadar ruhunun maruz bırakıldığı her zehire kafa tutabilecek bir panzehir üretmişti.ve bu değerlidir,çok değerli..

http://fizy.com/s/124i5p

göğe bakma durağı

ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yanab otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da
göğe bakalım

falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
beni bırak göğe bakalım

senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım
şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım


Turgut Uyar

dağınık

sana bir mektup yazmayı denedim.olmadı.kağıt olmayı içselleştirememiş bir ağaçtan sebep,ağladım.yüzüne baktıkça hep bir börtü böcek özlemi,kıyısına köşesine karınca yuvaları yerleştirsen mutlu olacak sanki."insan yarası yarasına denk geleni seviyor demek ki"diyordu kitapta.sevdim kağıdı.ama anlatmadım.sustuk.

bir gün kaçarsam;böyle..

"Kaçmak için bir yaban kuşu sürüsünün göçünden yararlandı sanıyorum."

kelimelerolmadan